ز فرط معصیت آهم به سینه کاری نیست            میان آیـنـه‌ام نـقـشی از نگـاری نیست
قــسـاوت دل آلــوده، کــار دسـتــم داد            دگر ز دیده‌ام اشک زلال جاری نیست

تمام مُلک جهان را بگرد و خوب ببین            که رو سیاه تر از من گناه کاری نیست
همه جوارح من با گـناه مأنـوس است            گرسنگی و عطش رسم روزه داری نیست
رفاقت من و تو رنگ و بوی دیگر داشت            به حال و روز دلم جای آه و زاری نیست؟
بـیا و بی ادبـی هـای مرا نـدیـده بگـیر            به غیر جود و کرم از تو انتظاری نیست
تمام دل خوشی من محبّت عـلی است            ز هیچ کس به جز آقا امید یاری نیست
حـرام بـاشد اگر رو به غـیـر او بـزنم            کریم تر ز علی هیچ سفره داری نیست
سگ قـدیـمـی دربـار شـاه لـو کـشـفـم            به جز مقابل شه جای خاکساری نیست
قـسـم به چـادر خـاکی برای حفظ ولا            شبـیه مادر سادات جـان نـثاری نیست
خوشا به حال کسانی که با بصیرت محض            حمایت از ولی امرشان شعاری نیست
مدال عشق حسین است سینه‌های کبود            حریف سینۀ ما شعله‌های ناری نیست
به گریه بهر حسین یار مادرش هستم            ز هجر کرب و بلایش به دل قراری نیست
خـدا ز سـوز دل زیـنـب آفـریـده مـرا            به نام سیـنـه زن کـربـلا خـریـده مـرا